Jaka jest różnica między pierścieniami grzejnymi z miki aluminiowej, ceramicznymi pierścieniami grzejnymi i pierścieniem grzejnym z odlewu aluminiowego?

Wymiar porównawczy

Pierścienie grzewcze z płyty aluminiowej i miki

Ceramiczne pierścienie grzejne

Odlewane aluminiowe pierścienie grzejne

Zdjęcia

Wydajność grzewcza

Dobry. Mika ma doskonałą przewodność cieplną, a aluminiowa płyta zapewnia równomierne przenoszenie ciepła; nagrzewa się szybciej niż odlew aluminiowy, ale nieco wolniej niż ceramika.

Doskonały. Materiał ceramiczny charakteryzuje się wysoką przewodnością cieplną i niskimi stratami ciepła, co umożliwia szybki wzrost temperatury i wysoki stopień wykorzystania ciepła.

Umiarkowany. Gęsta struktura odlewu aluminiowego powoduje stosunkowo powolne przewodzenie ciepła; prędkość nagrzewania jest wolniejsza niż w przypadku pozostałych dwóch typów.

Jednolitość temperatury

Dobry. Płyta aluminiowa pełni rolę warstwy rozpraszającej ciepło, redukując lokalne różnice temperatur; nadaje się do części (takich jak śruby) wymagających stabilnej temperatury.

Umiarkowany. Łatwe do miejscowego przegrzania ze względu na kruchość ceramiki (podatnej na małe pęknięcia wpływające na dystrybucję ciepła); wymaga odpowiedniego montażu, aby uniknąć nierówności.

Doskonały. Odlew aluminiowy ma dobre właściwości magazynowania i rozpraszania ciepła, utrzymując stałą temperaturę na całej powierzchni grzewczej; Idealny do głowic gwinciarskich o wysokich wymaganiach dotyczących jednorodności.

Odporność na wysoką temperaturę

Umiarkowany. Długotrwała temperatura użytkowania wynosi zazwyczaj 0-350°C; mika może nieznacznie ulec degradacji w wyższych temperaturach, co wpływa na żywotność.

Doskonały. Wytrzymuje długotrwałe użytkowanie w temperaturze 0-400°C; stabilna wydajność nawet w środowiskach o wysokiej temperaturze (np. trójniki do materiałów o wysokim wskaźniku topnienia).

Umiarkowany. Długotrwała temperatura użytkowania wynosi około 0-300°C; zbyt wysoka temperatura może spowodować lekkie odkształcenie konstrukcji aluminiowej, zmniejszając stabilność ogrzewania.

Wytrzymałość mechaniczna i trwałość

Umiarkowany. Płyta aluminiowa jest elastyczna, ale podatna na odkształcenie w przypadku zderzenia; mika jest krucha i może pęknąć pod wpływem silnego uderzenia, co wymaga ostrożnego obchodzenia się podczas instalacji/konserwacji.

Słaby. Ceramika jest bardzo krucha i łatwa do złamania pod wpływem uderzenia lub wibracji; nie nadaje się do części narażonych na częste wibracje mechaniczne (np. śruby podczas pracy).

Doskonały. Odlew aluminiowy ma wysoką twardość i odporność na uderzenia; niełatwy do odkształcenia lub uszkodzenia w normalnych warunkach pracy; najdłuższy okres użytkowania spośród wszystkich trzech.

Instalacja i konserwacja

Łatwy. Lekki i elastyczny, odpowiedni do zakrzywionych powierzchni (takich jak beczki śrubowe); wymiana jest prosta, ale należy unikać uszkodzenia warstwy miki podczas demontażu.

Trudny. Kruche i wymaga dokładnego wyrównania podczas montażu, aby zapobiec pękaniu; wymiana jest kłopotliwa, a połamane fragmenty ceramiki należy dokładnie oczyścić, aby nie uszkodzić sprzętu.

Umiarkowany. Duża waga sprawia, że ​​instalacja wymaga więcej pracy; stała konstrukcja (często z otworami montażowymi) zapewnia stabilną instalację; konserwacja jest prosta i skupia się głównie na czyszczeniu powierzchni.

Koszt

Niski do umiarkowanego. Mika i aluminium to powszechne materiały; koszty produkcji są stosunkowo niskie, co czyni je opłacalnymi w przypadku ogólnych części maszyn do produkcji folii rozdmuchiwanej.

Wysoki. Materiały ceramiczne o wysokiej czystości i złożona technologia przetwarzania prowadzą do wyższych kosztów; nadaje się do wymagających warunków pracy w wysokiej temperaturze.

Umiarkowane do wysokiego. Odlew aluminiowy wymaga precyzyjnych procesów odlewania; koszty są wyższe niż w przypadku miki aluminiowej, ale niższe niż w przypadku ceramiki (w zależności od specyfikacji produktu).

Odpowiednie zastosowanie w maszynach do rozdmuchiwania folii

Beczki ślimakowe (zwykle materiały z polietylenu, polipropylenu), w przypadku których wymagania temperaturowe nie są bardzo wysokie i wymagana jest kontrola kosztów.

Trójniki lub głowice do obróbki materiałów odpornych na wysokie temperatury (np. PET, nylon), które wymagają szybkiego nagrzewania i odporności na korozję.

Głowice gwinciarskie (szczególnie do produkcji cienkowarstwowej wymagającej ścisłej jednorodności temperatury) i części robocze pod dużym obciążeniem, które wymagają dobrej trwałości.